وینکل

 

بیشترین سوالی که از افراد وگان یا گیاهخوار در مورد رژیم غذایی‌شان پرسیده می‌شود، آن است که «آیا پروتئین کافی دریافت می‌کنید؟» بسیاری از مردم مطمئن هستند که بدون مصرف گوشت، دریافت پروتئین کافی در رژیم غذایی ممکن نیست و در نتیجه نمی‌توان عضله‌سازی کرد.

اما همانطور که اکثر وگان‌ها و گیاهخواران می‌دانند، این اصلا حقیقت ندارد. افزایش پروتئین مصرفی و ساخت توده‌ی عضلانی، بدون مصرف محصولات حیوانی نیز کاملا ممکن است.

اینها 3 راهنمایی برای عضله سازی با رژیم وگان هستند:

مقدار زیادی پروتئین مصرف کنید.

اولین قدم برای ساخت عضله،آن است که مواد خام لازم برای عضله‌سازی را در اختیار بدن‌تان قرار دهید و این به معنای افزایش مصرف پروتئین‌تان است.

چندین راه برای انجام این کار وجود دارد، از تمرکز روی خوردن مقدار بیشتری مواد غذایی کامل و غنی از پروتئین گرفته تا استفاده از مکمل‌هایی مانند پودرهای پروتئین برنج قهوه‌ای یا پودرهای ایزوله‌ی پروتئین سویا. یکی ازمطمئن‌ترین روش‌های افزایش مصرف پروتئین در یک رژیم غذایی وگان، بخصوص برای آنهایی که سعی دارند عضله بسازند، جایگزین کردن یکی از وعده‌های غذایی‌تان با یک اسموتی یا شیک پرپروتئین است.

دستورالعمل‌های بی‌شماری برای اسموتی‌های پروتئین وگان‌ها وجود دارد اما اکثر آنها شامل یک منبع اصلی پروتئین به‌شکل پودر، مقداری آجیل یا دانه، میوه و سبزیجاتی مانند اسفناج یا کلم کیل و یک پایه‌ی مایع، مانند آب یا یک شیر گیاهی هستند.

مصرف کالری را افزایش دهید.

جهت مشاهده انواع تخت تراکشن کلیک کنید

از آنجا که قرار است در طول تمرینات مقدار زیادی کالری بسوزانید، مهم است که ذخایر سوخت بدن‌تان را طوری پر کنید که در نهایت به‌ سوختن عضلاتی که سعی دارید بسازید، منتهی نشود.

برای اکثر مردم،500 کالری اضافه در روز برای شروع مناسب است. همانطور که روی مدل دادن به بدن‌تان کار می‌کنید، ممکن است متوجه شوید که لازم است برای عضله‌سازی، کالری مصرفی‌تان را بازهم افزایش دهید.

برای بسیاری از مردم، «کالری‌های بیشتر» می تواند به معنای افزایش غذای مصرفی به میزان زیاد نیز باشد، بخصوص اگر ترجیح می‌دهید از موادغذای با تراکم کالری پایین‌تر نسبت به اکثر اقلام غیروگانی استفاده کنید. تا زمانی که مقدار زیادی میوه و سبزی سالم مصرف می‌کنید، باید بیشتر نگران نخوردن غذای کافی باشید، نه خوردن بیش‌ازحد.

روی مواد مغذی تمرکز کنید.

بهتر است دقیقا بدانید که چه نوع مواد مغذی مصرف می‌کنید، بخصوص هنگامی که بحث پروتئین به میان می‌آید. وگان‌ها در اغلب موارد، نگرانی زیادی در مورد پروتئین‌های کامل دارند، چون اکثر منابع پروتئین گیاهی که مصرف می‌کنند، حاوی تمام اسیدهای آمینه‌ی ضروری نیست.

با این حال تا زمانی که شما آن اسیدهای آمینه را به‌نحوی در طول روز دریافت می‌کنید، برای بدن‌تان هیچ فرقی نمی‌کند که آیا آنها از همان وعده یا منبع غذایی می‌آیند یا نه.

آنچه که از کامل بودن پروتئین مهم‌تر است، نسبت کربوهیدرات به پروتئین مصرفی شماست. بسیار مهم است که مطمئن شوید پروتئین بیشتری نسبت به کربوهیدرات مصرف می‌کنید، چون کربوهیدرات‌ها کمک چندانی به ساخت عضله نمی‌کنند.

سعی کنید پروتئین را قبل از کربوهیدرات‌ها بخورید تا با نشاسته‌ها سیر نشوید و احتمال مصرف نکردن پروتئین کافی را به حداقل برسانید.

منبع: 3 نکته برای عضله‌سازی با یک رژیم غذایی وگان

 

غم و اندوه، جزئی از تجربیات طبیعی انسان است. همه ما زمانی که عزیزی را از دست می دهیم یا با چالش هایی مثل جدایی و طلاق یا بیماری های جدی مواجه می شویم، ممکن است احساس غم و اندوه کنیم.

اما این احساسات معمولا و به طور طبیعی کوتاه مدت هستند. فردی که به طور دائم یا به مدت طولانی، احساس اندوه و ناامیدی را تجربه کند، ممکن است به اختلال افسردگی عمده یا همان افسردگی ماژور (MDD) مبتلا باشد.

اختلال افسردگی عمده (اساسی) که آن را تحت عنوان افسردگی بالینی نیز می شناسند، یک بیماری جدی است که می تواند بخش های مختلف زندگی فرد را تحت تاثیر قرار دهد.

این وضعیت، می تواند بر روی خلق و خو، رفتارها و حتی عملکردهای فیزیکی متعدد مثل خواب و اشتها تاثیر بگذارد.

افراد مبتلا به اختلال افسردگی، ممکن است دیگر از فعالیت هایی که پیش از این از انجام آنها لذت می برده اند، لذتی نبرند و همچنین د انجام فعالیت های عادی روزمره نیز مشکل داشته باشند. آنها حتی گاهی اوقات حس می کنند، که این زندگی ارزش زیستن ندارد.

افسردگی MDD، یکی از رایج ترین اختلالات روانی در ایالات متحده آمریکا است. در سال 2015، تقریبا 7 درصد از آمریکایی های بالای 18 سال دارای اختلال افسردگی عمده بودند.

برخی از افراد دچار این بیماری، هرگز به دنبال درمان نیستند. با این حال، اغلب این افراد می توانند به کمک روش های درمانی موجود بهبود پیدا کنند.

دارودرمانی، روان درمانی و روش های دیگری وجود دارند که می توانند به طور موثر علائم این بیماری را بهبود بخشند و به افراد مبتلا کمک کنند.

علائم و نشانه های افسردگی ماژور

جهت مشاهده انواع تخت معاینه ژنیکولوژی کلیک کنید

روانپزشکان یا متخصصین بهداشت روان، می توانند اختلال افسردگی عمده را بر اساس علائم موجود، احساسات و الگوهای رفتاری افراد تشخیص دهند.

روانپزشک سوالاتی از بیمار می پرسد و یا پرسشنامه ای در اختیار او قرار می دهد تا بتواند دقیق تر اختلال MDD را تشخیص دهد.

برای تشخیص اختلال افسردگی عمده، بیماران باید حداقل دارای 5 علامت از علائم ذکر شده در راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM) باشند و به مدت بیش از دو هفته، حداقل یک بار در روز این علائم را تجربه کرده باشند.

موارد زیر از جمله این علائم اند:

• اگر در سرتاسر روز و تقریبا هر روز هفته احساس غم و ناراحتی دارید.
• نسبت به خیلی از فعالیت هایی که تا به حال از آن لذت می برده اید، احساس بی علاقگی می کنید.
• اگر به طور ناگهانی دچار کاهش یا افزایش وزن شده اید یا تغییراتی در  اشتهای خود حس می کنید.
• اگر نسبت به قبل، بیشتر می خوابید و یا برای به خواب رفتن مشکل دارید.
• اگر دچار اضطراب و بی قراری هستید.
• اگر به طور غیر عادی احساس خستگی و کمبود انرژی دارید.
• اگر احساس پوچی یا احساس گناه می کنید، به خصوص در مواقعی که نباید چنین احساسی داشته باشید.
• اگر برای تفکر، تمرکز کردن و یا تصمیم گیری دچار مشکل هستید.
• اگر افکار آسیب به خود یا افکار خودکی به ذهنتان خطور می کند.

علت  بروز اختلال MDD

علت بروز اختلال افسردگی عمده، به طور دقیق مشخص نیست. با این حال، عوامل متعددی وجود دارد که می تواند خطر ابتلا به افسردگی را افزایش دهد.

ترکیبی از عوامل ژنتیکی و فشارهای زندگی، می تواند بر روی شیمی مغز و توانایی حفظ ثبات خُلق تاثیر بگذارد. همچنین تغییرات هورمونی نیز ممکن است در بروز اختلال MDD دخیل باشند.

عوامل و محرک های زیر نیز می توانند در بروز MDD یا اختلال افسردگی عمده، نقش داشته باشند:

• مصرف الکل یا مواد مخدر
• وجود برخی بیماری ها مثل سرطان یا کم کاری تیروئید
• مصرف برخی داروها؛ از جمله استروئید ها

درمان بیماری

درمان اختلال افسردگی عمده، غالبا به مصرف دارو همراه با روان درمانی نیاز دارد. همچنین ایجاد تغییراتی اساسی در سبک زندگی نیز، می تواند علائم این بیماری را بهبود بخشد.

جهت مشاهده انواع کروماتوگرافی گازی کلیک کنید

افرادی که به نوع شدیدتر این اختلال دچار هستند و افکار خودکشی یا آسیب زدن به خود را در سر دارند، بهتر است که در طول دوره درمان، در بیمارستان بستری باشند.

درمان دارویی

معمولا روانپزشکان، درمان این بیماری را با تجویز داروهای داروهای ضد افسردگی آغاز می کنند.

داروهای اس اس آر آی (SSRIs) یا همان مهار کننده های بازجذب سروتونین، از متداول ترین انواع داروهای ضد افسردگی هستند. این داروها، از طریق ممانعت از تجزیه سروتونین در مغز و در نتیجه افزایش میزان این انتقال دهنده عصبی، به درمان افسردگی کمک می کنند.

سروتونین، یکی از مواد شیمیایی مغز و مسئول تنظیم خلق و خو می باشد. این ماده می تواند به بهبود خلق و خو، افزایش انرژی، شادمانی و ایجاد الگوهای سالم خواب کمک کند.

در افراد مبتلا به افسردگی، سطح ماده سروتونین در مغز پایین تر از سایر افراد است.

داروهای ضد افسردگی اس اس آر آی، می توانند با افزایش میزان سروتونین، علائم افسردگی را بهبود بخشند.

اس اس آر آی ها شامل داروهای بسیار متداول و شناخته شده ای مثل فلوکسیتین، سیتالوپرام، سرترالین و غیره هستند. این داروها اثربخشی بالا و عوارض جانبی بسیار کمی دارند و اغلب بیماران، به خوبی آنها را تحمل می کنند و به این داروها به طور موثر پاسخ می دهند.

انواع دیگر داروها، از جمله ضد افسردگی های سه حلقه ای (Tricyclic) و یا داروهای آتیپیکال (atypical)، نیز در صورتی که بیمار به داروهای دیگر پاسخ نداده باشد، برای درمان افسردگی مورد استفاده قرار می گیرند. این قبیل داروها می توانند عوارضی از جمله خواب آلودگی یا اضافه وزن ایجاد کنند.

توجه: برخی از داروهای ضد افسردگی، در دوران بارداری یا شیردهی منع مصرف دارند. بنابراین چنانچه قصد باردار شدن دارید و یا به فرزند خود شیر می دهید، بهتر است که با روانپزشک خود درباره مصرف دارو مشورت کنید.

روان درمانی

جهت مشاهده انواع اسپیرومتری کلیک کنید

اصلی ترین درمان افسردگی، روان کاوی یا روان درمانی است، که از طریق صحبت و گفتگو با یک روانشناس انجام می شود و برای درمان بیماران مبتلا به اختلال MDD، بسیار موثر واقع خواهد شد.

این نوع درمان، شامل ملاقات های مکرر و منظم با یک روانکار یا روان درمانگر است که در این جلسات درمانی، شما و روان درمانگرتان درباره بیماری فعلی شما و مسائل مربوط به آن گفتگو می کنید.

روان درمانی به شما کمک می کند تا:

• از بحران ها، فشارها و حوادث استرس زای زندگی به سلامت عبور کنید.
• باورهای منفی و واکنش ها و رفتارهای غلط و آسیب زننده خود را با تفکر مثبت و سالم جایگزین کنید.
• مهارت های ارتباطی تان را بهبود ببخشید.
• برای مقابله با چالش ها و حل مشکلات، روش های بهتری پیدا کنید.
• اعتماد به نفس خود را افزایش دهید.
• احساس رضایت و کنترل زندگی و اوضاع اطرافتان را دوباره به دست گیرید.

علاوه بر این، روان درمانگر شما ممکن است روش های دیگر درمانی از جمله شناخت درمانی رفتاری (cognitive behavioral therapy) و یا روان درمانی بین فردی (interpersonal therapy) را نیز به شما توصیه کند.

گروه درمانی (group therapy) نیز یکی دیگر از روش های درمانی جدید است که به شما این امکان را می دهد تا احساسات خود را با افرادی که تجربیات مشابه دارند، به اشتراک بگذارید.

تغییرات سبک زندگی

علاوه بر مصرف دارو و شرکت درجلسات درمانی، شما می توانید با ایجاد تغییراتی در روش زندگی خود، به بهبود شرایطتان کمک کنید و علائم این بیماری را کاهش دهید.

تغذیه مناسب: تحقیقات نشان داده است که مصرف غذاهای حاوی اسیدهای چرب امگا 3 هستند، مثل سالمون یا ماهی آزاد و همچنین خوردن ویتامین ب مثل لوبیا و غلات کامل، می تواند در بهبود علائم MDD موثر باشد. مصرف منیزیم نیز می تواند با بهبود افسردگی در ارتباط باشد. این ماده در ماست، آجیل و دانه های روغنی یافت می شود.

پرهیز از الکل و برخی از مواد غذایی فرآوری شده: مصرف الکل می تواند با تحریک سیستم عصبی، علائم افسردگی را شدت بخشد. همچنین برخی از غذاهای سرخ شده یا فراوی شده حاوی اسیدهای چرب امگا 6 هستند که می تواند در ایجاد اختلال MDD دخیل باشد.

ورزش و فعالیت بدنی به اندازه کافی: اگرچه اختلال افسردگی عمده می تواند موجب احساس خستگی در شما شود، اما برای بهبود این وضعیت بسیار مهم است که فعالیت جسمانی خود را بیشتر کنید. ورزش، به ویژه در خارج از منزل و در نور معتدل خورشید، می تواند باعث بهبود خلق و خو و افزایش نشاط و شادمانی  در شما گردد.

داشتن خواب کافی: داشتن حداقل 6 تا 8 ساعت خواب شبانه بسیار مهم است. اگر برای به خواب رفتن مشکل دارید، با روانپزشک خود در این زمینه صحبت کنید.

چشم انداز بیماری افسردگی

بیماران MDD، ممکن است نسبت به درمان قطعی بیماری خود ناامید شوند. اگر شما نیز از بیماری افسردگی رنج می برید، بسیار مهم است که به خاطر داشته باشید، این بیماری را می توان به طور موفقیت آمیز درمان کرد.

اما برای درمان موثر، لازم است که به برنامه درمانی خود کاملا پایبند باشید، جلسات درمانی و ملاقات های منظم خود را با روانشناس و روانپزشکتان پشت گوش نیندازید.

دوز داروها را کم و زیاد نکنید و آنها را کاملا طبق دستور پزشک مصرف کنید. همچنین به هیچ وجه نباید مصرف دارو را بدون دستور پزشک و سر خود قطع کنید.

اگر با وجود این که تحت درمان قرار دارید، باز هم روزهایی احساس اندوه و ناامیدی دارید، هرگز ناامید نشوید. پروسه درمان این بیماری گاهی اوقات می تواند زمانبر باشد و باید صبر و تحملتان را افزایش دهید تا به نتیجه مطلوب دست یابید.

منبع: اختلال افسردگی عمده (MDD)

 

رویاهای شیرین، کابوس های وحشتناک، قبل از اینکه چشمان خود را باز کنید رویاها فراموش شده اند. محققان از طریق دفتر خاطرات روزانه و نظارت بر فعالیت مغز، در تلاش برای درک چگونگی رویاهای ما هستند. درباره اینکه چرا رویا می بینیم؟ احساسات پنهان در پشت رویاها و کابوس ها چیست؟ تفاوت میان زن و مرد در دیدن رویا چگونه است؟ و ….

مطالعات در حال حاضر، مشغول ضربه زدن و تلنگری به علم گسترده از رویا دیدن است؛ اما در این مقاله اطلاعاتی است که ما تا به حال درباره رویا می دانستیم. به امید رسیدن روزی که رویاهای ما و واقعیت های آن کشف شود:

1- چرا رویا می بینیم؟

لاری لونبرگ، نویسنده کتاب ““Dream on it میگوید: ما رویا می بینیم چون فکر میکنیم؛ رویا های خود را باز کنید، زندگی خود را تغییر دهید و از طریق وب سایت ها ببینید معنی رویاهای شما چیست؟ او میگوید: خوابیدن یک فرآیند تفکر است و در واقع ادامه افکاری است که در طی روز داشته اید. این جریان هوشیاری در هنگام خواب، باعث توقف آن پریشانی درونی نمی شود که از طریق سرما در تمام طول روز عبور می کند.

در حالی که به خواب رفته اید، بخشی از مغز که مسئول تفکر منطقی است، خاموش می شود، و درعوض منطقه ای که احساسات را کنترل می کند، فعال تر می شود. وی می افزاید: برای بیشتر مردم، در هر 90 دقیقه در طول شب، آن رویا قطع و وصل می شود. کلمات، اندیشه ها و احساسات روزانه از طریق این بخش متفاوت مغز، پردازش می شود و در رویاهای ما، به صورت تصاویر، نمادها، احساسات و استعاره ها درآمده و شما آن را تجربه می کنید.

2- کابوس ها فقط ترسناک نیستند

بر طبق مطالعه ای که در سال 2014 در مجله Sleep منتشر شد، کابوس ها، تاثیرات احساسی بسیار قوی تری نسبت به رویاهای بد دارند. لزوما ترس نیست که یک رویا را به یک کابوس تبدیل می کند. حتی در یک سوم کابوس ها نیز ترس وجود ندارد. این مطالعه نشان داد که غم و اندوه، گناه، سردرگمی و انزجار، برخی از احساساتی هستند که درمیان شرکت کنندگان در مطالعه، پس از بیداری از کابوس، تجربه شده بود.خواب بد، ممکن است ناخوشایند باشد، اما این خواب بد معمولا به بیداری ناگهانی از خواب منجر نمی شود؛ در نتیجه احساساتی که ایجاد می کند نیز تا مدت طولانی باقی نمی ماند.

3- رویاهای متفاوت زن و مرد

در مطالعه نشان داده شد که رویاهای مردان معمولا زمینه ای از بلاهای طبیعی یا جنگ دارد، در حالی که زنان دو برابر بیشتر از مردان رویا می بینند و این رویاها معمولا در مورد تعارضات بین فردی متمرکز است. چنین تفاوت هایی می تواند دلایل بسیار زیادی داشته باشد. لونبرگ میگوید: شاید در نتیجه واکنش های اجتماعی بر اساس جنسیت، و یا شاید به شیمی زیستی آنها مربوط باشد.

جهت مشاهده انواع بالابر بیمار (لیفت بیمار) کلیک کنید

ما تمایل داریم بدترین منتقد خود باشیم؛ بنابراین اگر ما به خود سخت بگیریم و دائما خود را خوار و خفیف کنیم و یا درحال بازسازی تعامل با کسی باشیم که پیش از این با او رابطه داشته ایم، در رویاهایمان، به این صورت بیان می شوند که به شکلی در حال استدلال با برخی از این افراد هستیم و یا حتی  به صورت آزار و اذیت روحی یا حتی جسمی خود، رویا می بینیم.

4- افرادی که خواب سبک دارند، رویاهای خود را بهتر به یاد می آورند

برخی از افراد می توانند هر روز صبح رویاهای خود را بازگو کنند، در حالی که بعضی دیگر به ندرت آنها را به یاد می آورند. بر طبق یک مطالعه فرانسوی که در سال 2014 در مجله “عصب شناسی دارویی” منتشر شد، افرادی که اغلب در طی دوره خواب خود، از خواب بیدار می شوند، قادر به یادآوری رویاهای خود هستند. این لحظات کوتاه بیداری، اجازه می دهد تا رویای شما به حافظه بلند مدت شما رمزگذاری شود.

به طوری که بعدها می توانید آن را به یاد بیاورید. این مطالعه همچنین نشان داد که افرادی که قادر به فراخوانی رویاهای خود بودند، در ناحیه ای از مغز که به محرک ها پاسخ می دهد، دارای فعالیت بیشتری بودند. دکتر پرین رابی، پژوهشگر علوم اعصاب شناختی در مرکز تحقیقات علوم اعصاب لیون فرانسه میگوید: این می تواند توضیح دهد که چرا آنها بیدار می شوند؛ چون به محرک ها سریع واکنش نشان داده و بیدار می شوند، در نتیجه فرصتی برای رمز گذاری رویاهای خود در حافظه خود دارند.

5- درمان می تواند کابوس ها را از بین ببرد

دکتر آنتونیو زادرا همکار مطالعاتی این مطالعه در دانشگاه مونترال میگوید: کابوس ها می توانند درمان شوند. وی افزود: متاسفانه متخصصان بهداشت روانی همیشه کابوس ها را جدی نمی گیرند. بسیاری از این کابوس ها به عنوان یک مشکل ثانویه از مسائل دیگر هستند؛ و بسیاری از آنها از اثرات درمان موثر رفتاری-شناختی که با بیشتر کابوس های متفاوت از جمله موارد مرتبط با تروما کار می کند، آگاه نیستند. لونبرگ اشاره کرد که ممکن است کابوس ها ریشه در مسائل سختی داشته باشند که بد اداره شده و یا نادیده گرفته شده اند.

وی افزود: بهترین راه برای پاسخ دادن به یک کابوس، اصلاح مسئله ای است که با آن مرتبط است. به عنوان مثال: نوشتن دفتر خاطرات روزانه در باره رویا هایتان ممکن است به یافتن ریشه کابوس شما کمک کند. می توانید کابوس خود را دوباره بنویسید، اما با پایانی جدید که خودتان به آن اضافه می کنید. این کار می تواند یک راه موثر برای آموزش ناخودآگاه شما باشد تا در دفعه بعدی که این کابوس رخ می دهد، به طور متفاوتی به آن پاسخ دهید.

منبع: آنچه علم در باره رویاها می داند

 

از نظر علمی به اثبات رسیده است که انجام کارهای خانه واقعا می‌تواند به کاهش وزن کمک کند. فعالیت‌هایی همچون رسیدگی به گل و گیاه، پخت و پز، شستن ظروف،‌ شستن لباس‌ها، و جارو کشیدن بنظر کارهایی ابتدایی می‌آیند، اما اگر منظما آنها را انجام دهید، متوجه خواهید شد در کنار اینکه بدنتان خسته می‌شود، وزنتان هم کاهش پیدا می‌کند.

در این مطلب راه‌هایی را با شما مطرح خواهیم کرد که فواید و سودمندی کارهای خانه و روزمره در زمینه‌ی کاهش وزن را برایتان دو چندان خواهد کرد.

کارها را دستی انجام دهید

یک کوه بشقاب برای شستن دارید؟ آنها را در ماشین ظرفشویی نچینید! در عوض، خودتان آنها را با دست بشویید. بنظر می‌رسد آن پنج شش دقیقه اضافه‌ای که برای شستن ظرف‌ها وقت می‌گذارید ارزشش را دارد که کالری بسوزانید.

به همین شکل، سعی کنید کارهای دیگر همچون غبار روبی، تمیز کردن و شستن البسه و غیره را هم خودتان و بدون کمک گرفتن از ماشین‌ها انجام دهید. هر چه بیشتر انرژی بگذارید، عضلات بیشتری را درگیر خواهید کرد، و نتیجتا قادر خواهید بود تا وزن بیشتری هم کم کنید.

بیشتر راه بروید

بعد از شام میز را شما تمیز می‌کنید؟ اگر 20 تکه ظرف روی میز هست، بجای اینکه همه را جمع کنید و یک مرتبه حملشان کنید، 20 بار تا آشپزخانه بروید و برگردید! اینکار تنها چند دقیقه بیشتر وقتتان را خواهد گرفت، اما ارزشش را خواهد داشت که بدین واسطه چند دقیقه‌ای بیشتر راه بروید.

همچنین همیشه بجای استفاده از آسانسور، از پله‌ها استفاده کنید. هنگام مطالعه یا کار، نزدیک خودتان آب نگاه ندارید، تا هر بار که تشنه شدید کمی به سمت یخچال پیاده روی کنید. پس، در کارهای خانه، تا جایی که می‌توانید پیاده روی بیشتری انجام دهید. پیاده روی، بهترین راه برای کاهش وزن است؛ مخصوصا در پایین تنه.

چیزها را مرتب کنید

اگر دیدید گنجه‌تان بهم ریخته شده است، آنرا مرتب کنید. همین کار را برای کمد لباس‌هایتان، کابینت‌های آشپزخانه، کتابخانه، و تقریبا همه چیز خانه‌تان انجام دهید.

هر چه بعنوان یک شخص، اطرافتان سازماندهی شده‌تر باشد، زندگی منظم‌تری خواهید داشت. همچنین در فرایند مرتب سازی، با بلند کردن یا چیدمان اشیاء، وزن بیشتری هم کم خواهید کرد.

جهت مشاهده انواع دستگاه جرمگیر دندان پزشکی کلیک کنید

کارها را تکرار کنید

یک تکه لباس را از درون لگن شستشو در بیاورید، بچلانیدش تا خشک شود. سپس به سراغ تکه‌ی دوم بروید، و دوباره بچلانیدش. همین سیکل را برای تمام تکه‌های لباس تکرار کنید.

تمام کارهای روزمره‌تان را به همین شکل پشت هم تکرار کنید، دقیقا همانند ست‌های یک تمرین. شاید بنظرتان بیاید که یکی از اعضای خط تولید کارخانه هستید، اما اطمینان داشته باشید که کاهش وزن، همراه این کار است!

به همین شکل وقتی می‌خواهید کتابخانه‌تان را تمیز کنید، بجای اینکه یکباره کل کتاب‌ها را با هم گردیگیری کنید، یک کتاب را بردارید، گردگیری کنید و دوباره در قفسه قرارش دهید و به سراغ کتاب بعدی بروید. روش تکرار، باعث خواهد شد عضلاتتان بیشتر کار کند، و در نتیجه بیشتر هم کالری خواهید سوزاند.

کارهای بیشتری انجام دهید

با وجود اینکه محول کردن کارها به اعضای خانواده یا بعضی اوقات به کارگران همیشه خوب است، اما اکثر کارها را خودتان انتخاب کنید و انجام دهید. مثل بیرون بردن حیوان خانگی‌تان، تمیز کردن یا حتی رنگ کردن دیوارها!

این کارها وقت زیادی نیاز ندارند و به راحتی هم می‌توانید در برنامه‌ی فعلی‌تان بگنجانیدشان. زمانی که برای باشگاه رفتن وقت ندارید، این نوع کارهای روزمره‌ی خانه به شما کمک می‌کند تا به تناسب اندامی که در ذهن دارید برسید و برای سوزاندن کالری‌تان هدف بگذارید.

ایده‌ی کلی این است که بیشتر فعال باشید. تنبلی و بی‌حالی را کنار بگذارید و هنگام انجام کارهای خانه خوش بگذرانید. بزودی زود، اندامی خوش تراش و بدنی سالم پیدا خواهید کرد!

البته باید در تمام مراحل فوق مراقب ستون فقرات و مفاصل خود باشید چون انجام حرکات فوق به شکل غیر استاندارد ممکن است در بلند مدت بر روی مفاصل شما تاثیر منفی داشته باشد.

منبع: خانه داری و لاغری – 5 راه کاهش وزن با کارهای خانه

 

کلوتریمازول برای درمان عفونت های پوستی مانند پای ورزشکار، خارش ژوک (jock itch)، عفونت قارچی و سایر عفونت های قارچی پوست (کاندیدیازیس) استفاده می شود. این دارو همچنین برای درمان نوعی بیماری پوستی موسوم به پیتیریازیس (tinea versicolor)، که یک عفونت قارچی است و سبب روشن شدن یا تیره شدن پوست گردن، سینه، بازوها و پاها می شود، مورد استفاده قرار می گیرد. کلوتریمازول یک ضد قارچ آزول است که با جلوگیری از رشد قارچ عمل می کند.

نحوه مصرف کلوتریمازول

از کلوتریمازول فقط بر روی پوست استفاده کنید. محل مورد نظر را تمیز و کاملا خشک کنید. این دارو را معمولا دو بار در روز یا طبق تجویز پزشک، بر روی پوست استفاده کنید. دوز و طول درمان بستگی به نوع عفونت دارد. این دارو را بیشتر از آنچه در نسخه تجویز شده است استفاده نکنید. با این کار وضعیت شما سریعتر بهبود نخواهد یافت، بلکه ممکن است عوارض جانبی افزایش یابند.

مقداری کافی از دارو برای پوشش ناحیه مورد نظر و مقداری از پوست اطراف آن را استفاده کنید. پس از استفاده از این دارو، دست های خود را بشویید. ناحیه مورد نظر را نپوشانید و یا باندپیچی نکنید، مگر اینکه پزشک شما دستور چنین کاری را داده باشد.

از این دارو در چشم، بینی، دهان و واژن استفاده نکنید.

از این دارو به طور مرتب استفاده کنید تا بیشترین بهره را از آن ببرید. به یاد داشته باشید که هر روز در همان زمان ها از دارو استفاده کنید.

استفاده از دارو را تا زمانی که مقدار تجویز شده تمام نشده است متوقف نکنید، حتی اگر پس از شروع کلوتریمازول علائم از بین بروند. متوقف کردن زود هنگام این دارو ممکن است باعث افزایش رشد قارچ ها شود که ممکن است به عود عفونت منتهی شود.

اگر وضعیت شما پس از 4 هفته درمان همچنان ادامه داشت یا در هر زمانی بدتر شد، به پزشک اطلاع دهید.

عوارض جانبی

با مصرف این دارو سوزش، خارش، تورم، تحریک، قرمزی، برآمدگی های جوش مانند، حساسیت به لمس یا پوسته پوسته شدن ممکن است رخ دهد. اگر هر کدام از این موارد ادامه پیدا کرد یا بدتر شد، فورا به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید.

اگر پزشک این دارو را تجویز کرده است به خاطر داشته باشید که او نفع آن را بیشتر از خطر عوارض جانبی آن در نظر گرفته است. بسیاری از افرادی که از این دارو استفاده می کنند، عوارض جانبی جدی ندارند.

در صورت بروز هر یک از این موارد بعید، اما جدی، فورا به پزشک خود اطلاع دهید: تاول، تراوش چرک یا مایع، زخم های باز.

واکنش آلرژیک بسیار جدی به این دارو نادر است، اما اگر متوجه بروز آن شدید، به پزشک مراجعه کنید. علائم واکنش آلرژیک جدی عبارتند از: بثورات پوستی، خارش / تورم (به ویژه در صورت / زبان / گلو)، سرگیجه شدید، مشکل تنفسی.

در اینجا ارائه لیست کاملی از عوارض جانبی جانبی احتمالی امکان پذیر نیست. اگر متوجه عارضه دیگری شدید که در بالا را ذکر نشده است، با پزشک یا داروساز خود تماس بگیرید.

موارد احتیاط

قبل از استفاده از کلوتریمازول، اگر به این دارو یا به سایر ضد قارچ های آزول مانند اکونازول، کتوکونازول یا میکونازول حساسیت دارید؛ یا اگر آلرژی دیگری دارید با پزشک در میان بگذارید. این محصول ممکن است حاوی مواد غیر فعالی باشد که می توانند سبب واکنش های آلرژیک و مشکلات دیگر شوند. برای اطلاعات بیشتر با داروساز خود صحبت کنید.

قبل از استفاده از این دارو، پزشک یا داروساز را از سابقه پزشکی خود مطلع کنید.

این دارو در دوران بارداری تنها باید در صورت نیاز شدید مورد استفاده قرار گیرد. در مورد خطرات و مزایای آن با پزشک خود صحبت کنید.

مشخص نیست که آیا این دارو به شیر مادر منتقل شود یا خیر. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.

جهت مشاهده انواع تخت کششی غلتکی کلیک کنید

تداخلات دارویی

پزشکان و داروسازان ممکن است از هر گونه تداخل احتمالی دارو مطلع باشند و ممکن است این مسئله را در مورد شما بررسی کنند. پیش از مشورت با آنها، مصرف هیچ دارویی را شروع یا متوقف نکنید و دوز آن ها را تغییر ندهید.

قبل از استفاده از این دارو، پزشک یا داروساز خود را از تمام داروهای تجویزی و بدون نسخه یا گیاهی که ممکن است استفاده کنید مطلع سازید.

فهرستی از تمام داروهای خود تهیه کنید و آن را به پزشک یا داروساز ارائه دهید.

مصرف دوز بالا یا اوردوز

در صورتی که دوز بالایی مصرف گردد با مرکز مسمومیت یا اورژانس تماس گیرید. در تهران می توان با مرکز مسمومیت با شماره تلفن 1490 تماس بگیرید. ساکنان دیگر شهر ها می توانند با مرکز کنترل مسمومیت استانی یا اورژانس 115 تماس بگیرند.

نکته های مهم

کلوتریمازول را به بقیه افراد جهت مصرف ندهید. این برخلاف قانون است. تست های آزمایشگاهی و یا پزشکی ممکن است به صورت دوره ای برای نشان دادن پیشرفت شما و یا کنترل عوارض جانبی انجام شود. برای جزئیات بیشتر با پزشک خود مشورت کنید.

اگر پزشک این دارو را برای شما تجویز کرده است، فقط از آن برای شرایط کنونی خود استفاده کنید. بعد از آن برای عفونت دیگری از آن استفاده نکنید مگر اینکه پزشک به شما بگوید.

در درمان پیتیریازیس، این دارو ممکن است منجر به بازگشت فوری پوست به حالت طبیعی نشود. ممکن است چند ماه طول بکشد تا رنگ پوست به حالت طبیعی بازگردد.

منبع: موارد استفاده و عوارض کلوتریمازول